به دریاچه هایی با عمق کم یعنی پیرامون 10 تا 60 سانتیمتر گفته می شوند که می توانند جهت تصفیه تکمیلی فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند.هدف از ساختن یک مرداب مصنوعی بهبود محیط زیست و ایجاد تعادل در شرایط زیست جانوران و آدمیان می باشد. مرداب مصنوعی دارای همان خواص تصفیه ای می باشد که پیش از این در مورد مرداب های طبیعی گفته شد با این تفاوت که کنترل کیفیت پساب خروجی آسانتر می باشد.فاضلابی که دست کم تصفیه ثانوی کاملی شده باشد را به صورت دائمی وارد شماری دریاچه و یا کانال های موازی کم عمق (مرداب های مصنوعی) می کنند.کف مرداب ها باید از زمین های نفوذ ناپذیر و یا با نفوذ پذیری بسیار کم تشکیل شده باشد.معمولا بر روی کف نفوذ ناپذیر قشری از ماسه قرار می دهند تا ریشه گیاهان آبزی را در خود نگهداری نموده و به پایداری آنها کمک نماید. در برخی از مرداب های مصنوعی موجود قشر ماسه نگهدارنده ریشه ها را کلفت تر انتخاب کرده اند تا جریان فاضلاب در این قشر و در سطح زمین انجام گیرد.

عمل تصفیه هنگام حرکت آرام فاضلاب و تماس با ساقه و ریشه های گیاهان آبزی و فعل و انفعال باکتری های هوازی انجام می گیرد.در ظاهر سطح مرداب های مصنوعی پس از مدتی به صورت پوشیده از گیاهان آبزی ، سطح های آزاد آب و بالاخره جزیره های سرسبز دیده می شود. در صورتی که فاضلاب ، تصفیه ثانوی شده باشد بسته به شرایط محیط و میزان آلودگی فاضلاب ورودی به مرداب ، در تاسیسات موجود در کشورهای گوناگون جهان میزان بارگذاری بر یک مترمربع از سطح مرداب مصنوعی میان 6 تا 40 لیتر در شبانه روز انتخاب شده است.در مورد کاهش مقدار ، مواد معلق (TTS) و نیترات ، عددهایی میان 75% تا 90% گزارش شده است.مدت زمان توقف فاضلاب در یک مرداب مصنوعی دست کم 7 روز در نظر گرفته شده ولی این مدت زمان در برخی از تاسیسات حتی تا 365 روز نیز افزایش داده شده است.

محاسن و معایب مرداب های مصنوعی در تصفیه فاضلاب :

محاسن مرداب :

- کمی هزینه نگهداری

- بازده خوب در کاهش آلودگی های آلی و مواد معلق

- ایجاد و بهبود محیط طبیعی برای زندگی پرندگان و حیوان های آبزی

معایب :

- نیاز به زمین فراوان که مقدار آن تقریبا 4 هکتار برای هر لیتر در ثانیه فاضلاب ورودی به مرداب می باشد.