اين فراينددر اصل يك فرايند بيهوازي/هوازي است. شرايط بي هوازي با نگهداري طولاني لجن فعال برگشتي (RAS) در تغليظ كننده ثقلي انجام مي گيرد كه زمان ماند آن معمولا حدود 8 الي 12 ساعت مي باشد. براي حذف فسفر ، سرريز حاصل از تانك بي هوازي زداينده فسفر به صورت شيميايي تصفيه و RAS به طور مستقيم وارد تانك هوازي مي شود. به طور معمول آهك به عنوان ماده شيميايي براي ترسيب فسفر حاصل از سرريز تانك زداينده استفاده شده است. مقدار آهك مورد نياز براي افزايش PH در حذف فسفر تابعي از قليائيت فاضلاب است و به مقدار فسفر موجود بستگي ندارد. اگر آلوم و نمكهاي آهن جايگزين شود، مقدار آن به محتواي فسفر وابسته است . با وجود اينكه از تصفيه شيميايي براي حذف فسفر استفاده مي شود ، مقدار حذف فسفر در لجن دفعي به دليل گسترش باكتري هاي ذخيره كننده فسفر افزايش مي يابد.

زمان ماند جامدات در فرايند Phostrip بين 5-20 روز مي باشد و غلظت MLSS در اين روش بين 1000 تا 3000 ميلي گرم بر ليتر متغير مي باشد. و زمان ماند هيدروليكي در اين فرايند در ناحيه هوازي بين 8-12 ساعت و در ناحيه هوازي بين 4-10 ساعت در نظر گرفته مي شود.

درصد لجن برگشتي در فرايند Phostrip بين 50 تا 100 مي باشد و درصد برگشت فاضلاب از ناحيه بي هوازي به حوض هوازي بين 10 تا 20 مي باشد.

از مزاياي روش Phostrip مي توان به موارد زير اشاره كرد:

• -به آساني با طرحهاي موجود لجن فعال تركيب مي شود.
• -انعطاف در بهره برداري
• -عملكرد توسط نسبت BOD/P كنترل نمي شود.
• -استفاده از مواد شيميايي خيلي كمتر نسبت به فرايند ترسيب شيميايي در جريان اصلي
• -امكان دستيابي به غلظتهاي ارتوفسفات پساب خروجي قابل قبول كمتر از mg/l1

از معايب روش Phostrip مي توان به موارد زير اشاره كرد:

• -نياز به زمان بيشتر براي ترسيب فسفر
• -نياز به اكسيژن محلول بيشتر در مايع مخلوط براي جلوگيري از آزاد شدن فسفر در زلال ساز نهايي
• -نياز به ظرفيت اضافي تانك براي زدايش
• -مشكل نگهداري مرتبط با رسوب آهك