در فرایند نهر اكسيداسيون برای حذف بيولوژيكی نيتروژن، ميتوان در يك تانك مجزا شرايط انوكسيک را فراهم كرد كه در آن عمل دنيتريفيكاسيون به خوبي انجام شود. در اين فرایند يك منطقه هوازي بعد از هواده وجود دارد و بعد از آن يك منطقه انوكسيک و سپس دوباره هوادهي انجام مي شود. هنگامي كه مايع مخلوط فاضلاب از هواده دور می شود ، به تدريج غلظت اكسيژن محلول در داخل آن كم شده تا جايي كه به منطقه انوكسيک تبديل مي شود كه در آن عمل دنيتريفيكاسيون انجام مي شود. و در همين هنگام ، مقدار نيترات موجود در مايع مخلوط كاهش مي يابد. در اين فرایند در مرحله هوازي ، بيشتر BOD قابل تجزيه سريع ، مصرف مي شود. در اينجا به دليل اينكه حجم كافي داريم و نيز زمان ماند جامدات زياد است ، فرایند هاي نيتريفيكاسيون و دنيتريفيكاسيون هر دو به خوبي انجام مي شوند و با هم تركيب مي شوند. و همواره در فرایند نهر اكسيداسيون مقدار اكسيژن محلول در مرحله انوكسيک ، بايد محدود باشد، زيرا مقدار حذف نيتروژن به آن بستگي دارد و در صورتي كه مقدار اكسيژن محلول در نهر اكسيداسيون كم باشد ، ميزان حذف نيتروژن افزايش مي يابد.

زمان ماند جامدات در فرایند نهر اكسيداسيون بين 20 تا 30 روز و زمان ماند هيدروليكي در آن بين 18 تا 30 ساعت متغير است. مقدار برگشت لجن هم بين 50 تا 100 درصد جريان ورودي متغير مي باشد.

از مزايای روش نهر اكسيداسيون مي توان به موارد زير اشاره نمود:

• - حجم زياد رأكتور باعث مقاومت در برابر تغييرات بار بدون تأثير قابل توجه بر كيفيت پساب خروجي مي شود.
• - ظرفيت مناسب برای حذف نيتروژن ، امكان نيتروژن كل پساب خروجی كمتر از mg/l 10

از معايب اين روش می توان به مورد زير اشاره كرد:

• - توانايی حذف نيتروژن با مهارتهاي ايمني در بهره برداری و روشهای كنترل مرتبط می باشد.