انعقاد آب در فرايند تصفيه آب   

وجود ناخالصی هاي معلق و کلوئيدی در آب ، لزوم تصفيه آب را مطرح مي کند. اين ناخالصی ها به کمک صاف کردن ، قابل رفع نيستند، لذا از روش انعقاد و لخته سازی براي حذف آنها استفاده مي شود. افزودن يک ماده منعقد کننده به آب باعث خنثی شدن بار ذرات کلوئيدی شده ، اين ذرات با نزديک شدن به هم ذرات درشت دانه و وزين تری را ايجاد مي کنند. براي کامل کردن اين عمل و ايجاد لخته های بزرگتر از مواد ديگری به نام کمک منعقد کننده استفاده می شود. لخته های بدست آمده که ذرات معلق و کلوئيدی را به همراه دارند، به حد کافی درشت هستند و به راحتي ته نشين و صاف مي شوند.

عوامل مؤثر در انعقاد

- PH و قليائيت
براي تنظيم PH ، اغلب از آب آهک استفاده مي شود، ولي نبايد در حدي باشد که باعث افزايش بي رويه سختي آب شود.

- مقدار ذرات معلق
هرچه ذرات معلق بيشتر باشد، مصرف کننده منعقدها هم بالا مي رود.

- اثر عوامل فيزيکي
با کاهش دما و نزديک شدن به صفر ، مشکلات جدي در امر انعقاد بوجود مي آيد و لخته شدن کاهش مي يابد. به همين دليل ، مقدار مصرف منعقد کننده ها در تصفيه خانه ها در زمستان بيشتر از تابستان است.

- مواد منعقد کننده
قدرت انعقاد بالا ، انعقاد کنندگي در گستره PH وسيع و همچنين مناسب بودن قيمت از خواص يک منعقد کننده خوب مي باشد.